De eerste dag van de lockdown ben ik prima doorgekomen, maar ja, dit was pas dag 1. Ik was heel productief en sloot de dag af met een goed gevoel. De eerste zaterdag van de lockdown was een stuk minder productief en bestond vooral uit lekker eten en Netflixen (en het schrijven van een aantal blogs, dat dan weer wel).
De lockdown zagen we aankomen, maar dat het zo snel zou gaan hadden we niet verwacht. Voor dit weekend hadden we plannen gemaakt, om geheel volgens de coronaregels, met elkaar te eten. Een laatste avond met vrienden voordat het sociale leven voor een langere periode stil zou liggen. Helaas gebeurde dat al eerder en moesten wij ons etentje afzeggen. Het merendeel van de boodschappen had ik al gedaan, dus het werd een raclette voor twee. Volgens mijn vriend is raclette in Frankrijk een maaltijd die je eigenlijk altijd met vrienden of familie eet. Dat wij nu met z’n tweeën aan tafel zaten vond hij gek. Het eten was gelukkig net zo lekker als altijd, maar we misten het gezelschap van vrienden om ons heen.
Gewone zaterdag
Om heel eerlijk ze zijn, was de rest van de dag eigenlijk een doodgewone zaterdag. We sliepen uit, keken naar wat afleveringen van een serie op Netflix (op dit moment kijken we Prisonbreak) en na de lunch gingen we allebei onze eigen gang. Vriendjelief is bezig met het bijwerken van zijn cv en ik schrijf een aantal blogposts. Zaterdagavond de deur uit doen we al een lange tijd niet meer. Vanwege de avondklok, maar ook omdat we drukke plekken willen vermijden. Spontaan buiten de deur eten of een drankje op het terras, dat zijn de dingen die ik het meeste mis. Ik vrees dat het in 2020 ook niet meer gaat gebeuren en kan alleen maar hopen dat alles ander is, in 2021.
Ik mis eerlijk gezegd niet echt iets aan mijn leven in de lockdown. Niet veel verschil met leven zonder lockdown. Alleen is het nu lekker rustig in huis zonder mensen die constant voor de deur staan voor een habbekrats, dus enkel maar verbetering zover ik kan zien.