Alles in Nederland achterlaten om een nieuw leven te beginnen in het buiteland. Voor veel mensen een droom en voor sommigen de realiteit. In deze interview reeks deel ik verhalen van Nederlandse (vrouwen) die de stap zetten om te emigreren. Vandaag het verhaal van Karen, die in 2016 met haar gezin naar Frankrijk vertrok om een Chambre D’hôtes te beginnen.
Het Zuid-Franse Foussargues is qua inwonersaantal maar liefst 11.160 keer kleiner dan Eindhoven. Toch koos de, van origine Twenste, Karen ervoor om samen met haar man en twee dochters te emigreren. ”De emigratie is eigenlijk toevallig op ons pad gekomen en binnen een relatief kort tijdperk woonden we in het buitenland.” Het gezin woonde in Eindhoven waar vader Rob sinds zijn studententijd woonde. ”Rob had het goed in Eindhoven, hij had er zijn vrienden, hockey, tennis en zijn werk. Ik had het er ook goed, maar droomde altijd al van wonen en werken in het buitenland. Frankrijk was favoriet (deels omdat ik de Franse taal al machtig was), maar het had ook Spanje, Italië of een ander land kunnen zijn.”
Chambre d’hôtes in Zuid-Frankrijk
In de zomer van 2015 overlijdt de moeder van Karen, een gebeurtenis die haar liet nadenken over haar eigen leven. Tijdens een diner met vrienden van haar ouders, twee dagen na het overlijden van haar moeder, heeft ze een gesprek over haar gedachtes. ”Het gesprek ging over het leven van je eigen leven en het niet te lang uitstellen van keuzes omdat je nooit weet wanneer het eindigt. Een herkenbaar gesprek voor velen die zoiets meemaken. Dat je over je eigen leven gaat nadenken en dan bedenkt wat je eventueel anders zou willen doen, als je de kans zou hebben. Ik vertelde hen, dat als ik met niets of niemand rekening zou hoeven houden, ik het roer zou omgooien en een chambres d’hôtes in Zuid-Frankrijk zou willen beginnen. Gasten ontvangen, hard werken en veel genieten.” Het antwoord van de vrienden van haar ouders, is het begin geweest van hun emigratie. ”Zij zeiden dat als ik dat echt wilde, ik eens goed zou moeten nadenken. Op dat moment hadden zij een chambre d’hôtes in Zuid-Frankrijk, die ze wilden verkopen. Nu was Rob niet zo avontuurlijk ingesteld, maar ook hij zag in dat dit een super kans was, dus we hebben de sprong gewaagd.”
Bekende plek
De chambre d’hotes in Foussargues is geen onbekende plek van Karen. ”De vorige eigenaren zijn vrienden van mijn ouders en als kind ben ik hier dus eerder geweest. Ook toen Rob en ik elkaar net kenden, zijn we hier op vakantie geweest én het was de bestemming van onze huwelijksreis in 2007.” Dat ze de plek al kenden maakte het hele avontuur voor Karen een stuk bijzonderder. ”Mijn moeder heeft deze plek goed gekend en dat vind ik fijn. Ondanks dat ze niet heeft geweten dat wij hier nu wonen geeft het toch een soort van vertrouwd gevoel.” De emigratie naar Frankrijk verliep soepel en het gezin stond 100% achter de keuze. ”We hebben ons er goed op kunnen voorbereiden, onze meiden waren er klaar voor en we zagen (en zien het nog) als een groot avontuur.” Het dorp waar het gezin woont telt in de winter slechts 20 inwoners, met wie ze goed contact hebben.
Op de fiets naar de HEMA
Het emigreren zelf heeft Karen nooit moeilijk gevonden, wel vindt ze het soms jammer om speciale momenten in Nederland te missen. ”Als er iets bijzonders gebeurt, kunnen wij er niet altijd bij zijn.” Ook mist ze de alledaagse dingen zoals koffie drinken bij een vriendin, in het weekend bij een van de ouders op bezoek of op de fiets naar de HEMA. ”Dat gaat gewoon niet, en ja dat missen we echt wel eens.” Het grootste verschil met Nederland is dat het gezin nu alles met de auto doet, omdat fietsen gewoon niet mogelijk is. ”Daarnaast is natuurlijk ook heel jammer dat je feestjes mist, je bent er niet bij op bijzondere dagen van familie en vrienden, zeker niet als wij het hoogseizoen draaien. Dat is niet altijd leuk, maar ja… Dat wisten we van tevoren. Elke voordeel heeft zijn nadeel.” Eén keer per jaar keert het gezin terug naar Nederland om familie en vrienden te zien. ”We gaan een week met Kerst en proberen in die periode iedereen te zien.” Een bezoekje aan Nederland zit er dit jaar niet in vanwege corona. ”Eigenlijk komt dat voor ons wel goed uit, want de meiden hadden aangegeven wel eens een Franse Kerst te willen vieren.”
Olijven plukken
Het gezin krijgt regelmatig bezoek uit Nederland. ”Niet alleen mijn vader en mijn schoonmoeder komen regelmatig, maar we hebben ook vrienden die op vakantie komen in het hoogseizoen. Of vrienden die buiten het seizoen komen helpen met klusjes.” Daarnaast organiseren ze een jaarlijkse olijvenplukweek. Op het land staan 62 olijfbomen en in november worden Nederlandse vrienden uitgenodigd om, tegen kost en inwoning, te helpen met olijven plukken. De olijven worden gebruikt om zelf olie te maken. ”Dit zijn altijd heel bijzondere dagen, waar we enorm naar uitkijken en van genieten. Een paar dagen alleen maar vrienden om je heen, veel buiten zijn, beetje werken, lekker eten en drinken. Dan kunnen we er weer even tegen.”
Chambre d’hôtes
Karen haar droom, een eigen chambre d’hôtes in Zuid-Frankrijk, is uitgekomen en ze geniet volop van het avontuur. De locatie bevindt zich op 10 minuten rijden van een leuk Frans stadje, maar is toch op het platte land. De omgeving is groen, je kan prachtig wandelen en de locatie biedt rust en ruimte. ”Wat gewoon het allerleukst aan het werk is, is het contact met onze (internationale) gasten. Wij genieten er erg van om het hun naar hun zin te maken met verzorgde kamers, een heerlijk ontbijtje, in de zomer table d’hôtes, leuke tips delen voor restaurants of een uitstapje.” Karen en Rob vinden het belangrijk dat de gasten zich verwend voelen en er echt even tussenuit zijn. ”Wij willen dat ze zich welkom/thuis voelen en genieten van hun tijd bij ons. En als ze dan weer terugkomen is dan een groot compliment.” Tijdens het werk maken ze regelmatig dingen mee, variërend van grappige of ontroerende dingen, maar soms ook niet zulke leuke dingen. ”Eén van de bijzondere dingen is dat het soms heel erg klikt tussen de verschillende gasten. Twee jaar geleden tijdens een table d’hotes avond bleek de klik zo groot te zijn tussen de gasten onderling, dat ze de avond erna samen uit eten gegaan zijn.”
Wil je na het lezen van dit artikel een bezoekje brengen aan de chambre d’hôtes van Karen in Zuid-Frankrijk, neem dan een kijkje op de website. Zodra corona het toelaat, ontvangen zij je graag.
Wil je meer interviews lezen met Nederlanders in het buitenland? Kijk dan op deze pagina.
